Concept
Voor mijn eindexamen project maakte ik gebruik van gedeeltes uit het stuk 'Hendrik IVe' geschreven door Luigi Pirandello. Dat stuk gaat over een man die, tijdens een carnavalsoptocht verkleed als Hendrik IVe, een val maakt van zijn paard en daarna denkt dat hij dat personage daadwerkelijk is; Keizer Hendrik IVe. De mensen om hem heen laten hem in die waan. Op een gegeven moment heeft hij de maskerade door, maar blijft toch het spelletje meespelen. Tot aan de ontknoping waarin hij een tirade houdt over het rollenspel waar ieder mens zich achter verschuilt.
Ik gebruikte er gedeeltes uit; enkele monologen van de hoofdpersoon; Hendrik IVe. De rol van de bediende, die in het oorspronkelijke stuk net nieuw is, en dus niets weet van Hendrik de IV e, gaf ik aan het publiek. Zo ontstond er een 'dialoog' tussen de hoofdpersoon Hendrik en het publiek. Daarnaast gebruikte ik de dialogen tussen twee van de bezoekers van Hendrik; een moeder en haar dochter.
De monologen van Hendrik gaan (voor mij) voornamenlijk over het leven in een schijnwerkelijkheid en de vraag wat de werkelijkheid eigenlijk is. De dialogen tussen moeder en dochter hebben (voor mij) als uitgangspunt het herkennen van jezelf in een ander. En daarbij het maskeren hiervan.
Deze twee dialooglijnen zijn het kruis waar het geheel op gebaseerd was.
Uitwerking
De hoofdpersoon Hendrik zat gezamenlijk met een gedeelte van het publiek aan een grote tafel. Hij zat aan de ene kant en het publiek aan de andere; dus tegenover elkaar. Het overige publiek bevond zich op de tribune. De moeder en dochter waren enkel als projectie te zien; op het tafelkleed die in de lengte van de tafel op een gegeven moment vanuit de tafel opklapte Aan de tafel kwamen schijn (projectie) en 'werkelijkheid'(acteur en publiek) samen.
Voor mijn eindexamen project maakte ik gebruik van gedeeltes uit het stuk 'Hendrik IVe' geschreven door Luigi Pirandello. Dat stuk gaat over een man die, tijdens een carnavalsoptocht verkleed als Hendrik IVe, een val maakt van zijn paard en daarna denkt dat hij dat personage daadwerkelijk is; Keizer Hendrik IVe. De mensen om hem heen laten hem in die waan. Op een gegeven moment heeft hij de maskerade door, maar blijft toch het spelletje meespelen. Tot aan de ontknoping waarin hij een tirade houdt over het rollenspel waar ieder mens zich achter verschuilt.
Ik gebruikte er gedeeltes uit; enkele monologen van de hoofdpersoon; Hendrik IVe. De rol van de bediende, die in het oorspronkelijke stuk net nieuw is, en dus niets weet van Hendrik de IV e, gaf ik aan het publiek. Zo ontstond er een 'dialoog' tussen de hoofdpersoon Hendrik en het publiek. Daarnaast gebruikte ik de dialogen tussen twee van de bezoekers van Hendrik; een moeder en haar dochter.
De monologen van Hendrik gaan (voor mij) voornamenlijk over het leven in een schijnwerkelijkheid en de vraag wat de werkelijkheid eigenlijk is. De dialogen tussen moeder en dochter hebben (voor mij) als uitgangspunt het herkennen van jezelf in een ander. En daarbij het maskeren hiervan.
Deze twee dialooglijnen zijn het kruis waar het geheel op gebaseerd was.
Uitwerking
De hoofdpersoon Hendrik zat gezamenlijk met een gedeelte van het publiek aan een grote tafel. Hij zat aan de ene kant en het publiek aan de andere; dus tegenover elkaar. Het overige publiek bevond zich op de tribune. De moeder en dochter waren enkel als projectie te zien; op het tafelkleed die in de lengte van de tafel op een gegeven moment vanuit de tafel opklapte Aan de tafel kwamen schijn (projectie) en 'werkelijkheid'(acteur en publiek) samen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten